Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Teresa Tekla Rudowska - biogram
Urodziła się 28 stycznia 1933 w Stołpinie leżącym na terenie dzisiejszej Ukrainy (gmina Toporów, województwo tarnopolskie), w rodzinie Józefy z d. Janków i Jana Łukianowskich. Ojciec zajmował się uprawą roli i hodowlą bydła, matka prowadziła dom oraz pomagała w pracach gospodarczych. Stołpin był wsią polsko-ukraińską, dzieciństwo Teresy Rudowskiej upływało na zabawach z dziećmi polskimi i ukraińskimi.
Przy wyraźnym wsparciu ojca Teresa Rudowska rozpoczęła naukę o rok wcześniej. Ojciec rozumiał wagę edukacji i na każdym etapie wspierał kształcenie córki. Również w czasie okupacji niemieckiej zadbał o to, aby uruchomiono w Stołpinie nauczanie dla polskich dzieci (szkoła ukraińska była otwarta). Była to kontynuacja jego rozmaitych działań społecznych (przed okupacją zajmował się m.in. inwentaryzacją polskich majątków na tym terenie).
Okupacja sowiecka i niemiecka przyniosły znaczne pogorszenie relacji z ludnością żydowską (choć dzięki znajomemu Żydowi Jan Łukianowski cudem uniknął wywózki) oraz ukraińską. Polacy byli prześladowani zarówno przez ludność żydowską, jak i ukraińskich nacjonalistów w czasie okupacji niemieckiej.
W 1943 roku rodzina Łukianowskich postanowiła uciec z Ukrainy i ostatecznie, już po wojnie, osiedliła się w Łęce Opatowskiej. Teresa Rudowska dokończyła tam szkołę podstawową i rozpoczęła edukację w liceum w Kępnie.
Na studia Teresa Rudowska wyjechała do Wrocławia, podjęła je na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego. Kadrę naukową stanowili w większości profesorowie z uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie.
Na studiach Teresa Rudowska poznała przyszłego męża – Grzegorza Rudowskiego. Kolejne okresy w jej życiu stanowiły ślub, obrona pracy magisterskiej, pojawienie się dziecka oraz przeprowadzka do Warszawy. Tam, po odchowaniu dziecka, podjęła pracę w szkole w Falenicy. Następnie została pracownikiem cywilnym WAT, co jednak zakończyło się odejściem z pracy i utrudnieniami w podjęciu nowej – za sprzeciwienie się kradzieży jej badań naukowych. Kolejne lata pracy zawodowej Teresy Rudowskiej wiązały się z wyjazdami naukowymi (w tym do Akademgorodka w Nowosybirsku).
W latach 80. Teresa Rudowska przeszła na emeryturę, w czasie której rozpoczęła zajęcia na Uniwersytecie Trzeciego Wieku. Obecnie nadal bierze udział w wybranych zajęciach Uniwersytetu oraz rozwija swoje liczne zainteresowania.
Rozmowę przeprowadziła Monika Kryłowska w 2008 roku w Warszawie.
Sygnatura: AHM_1123
Teresa Tekla Rudowska - galeria
