Relacje

Biograficzne

Urodziła się 12 października 1920 w Warszawie. Jej ojciec, Lucjusz Woźniak, był  oficerem pracującym w Wojskowym Instytucie Geograficznym jako kartograf. Został zamordowany w Starobielsku. Matka Jadwiga, z domu Herfurt, zajmowała się domem. Barbara Suraga przez większą część życia związana była z warszawską Ochotą. Uczęszczała do szkoły powszechnej przy Belwederze (razem z córkami Józefa Piłsudskiego), a następnie do Liceum im. Juliusza Słowackiego. Przed wojną aktywnie działała w harcerstwie.

Wojna zastała ją w Warszawie, w trakcie kursów przygotowawczych na Politechnikę. W czasie wojny pracowała przez krótki czas w przedsiębiorstwie budowlanym.  W 1941 roku wyszła za mąż za Oresta Suragę. Oboje przystąpili do Narodowej Organizacji Wojskowej. Na rozkaz NOW zgłosili się do pracy w niemieckich zakładach naprawczych Junkersa na warszawskim lotnisku, gdzie oprócz zwykłej pracy wykonywała również zadania konspiracyjne (wynoszenie materiałów, dokumentów, planów lotniska, zdobywanie fałszywych przepustek). Wraz z mężem ukrywali w piwnicy swojego znajomego, żydowskiego adwokata Mirosława Stefana Rozensztata.

W maju 1944 Barbara Suraga urodziła pierwsze dziecko. Z tego powodu oboje nie walczyli w Powstaniu Warszawskim. 12 sierpnia 1944 wraz z rodziną została wypędzona przez Niemców najpierw do obozu przejściowego w Pruszkowie, a następnie wywieziona na roboty przymusowe do Rzeszy. Pracowała w fabryce przyrządów szkolnych i gimnastycznych w Öhringen. Po wyzwoleniu przez Amerykanów przebywała w Niemczech do wiosny 1946, a następnie wróciła do Warszawy. Po wojnie zajmowała się domem i wychowaniem trójki dzieci. Pracowała w Związku Inwalidów. Udzielała się społecznie – przez 12 lat była ławnikiem w sądzie, zasiadała w komisjach wyborczych. 

Działała aktywnie w Środowisku Batalionów NOW-AK "Gustaw" i "Harnaś", gdzie m.in. w ramach Komisji Historycznej zbierała i porządkowała dokumenty dotyczące działalności batalionów. Uporządkowane archiwalia zostały uroczyście przekazane Archiwum Akt Nowych w 2011 roku. Za udział w tym przedsięwzięciu Barbara Suraga została uhonorowana w 2012 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. 

Zmarła 13 stycznia 2017.