Relacje

Biograficzne

Urodziła się 14 października 1927 w Warszawie. Dzieciństwo spędziła na warszawskim Mokotowie i w wilii rodzinnej w Konstancinie. Dziadek Lucjan Nowiński był przemysłowcem lotniczym i głównym właścicielem fabryki silników samolotowych Avia znajdującej się na warszawskiej Pradze. Ojciec Mieczysław Kreyser był inżynierem w tej fabryce. Barbara Chodorowska przed wojną zaczęła naukę w szkole sióstr niepokalanek na Mokotowie, którą przerwał wybuch wojny. Bombardowania Warszawy w 1939 roku przeżyła wraz z rodziną w schronie pod kamienicą na ulicy Jasnej 11. W czasie okupacji niemieckiej chodziła do szkoły handlowej Janiny Popielewskiej i Janiny Roszkowskiej przy ulicy Bagatela 15, gdzie uczestniczyła również w tajnych kompletach. Była harcerką w Szarych Szeregach. Zrobiła kurs łączniczki, ale nie udało jej się wziąć udziału w powstaniu warszawskim. Po tygodniu spędzonym w piwnicy rodzinnego domu przy ulicy Madalińskiego 3 wraz z rodziną została ewakuowana z Warszawy do obozu przejściowego w Pruszkowie. Stamtąd została skierowana na roboty przymusowe w fabryce części do zapalników bombowych Bosch. Po wyzwoleniu obozu w Stuttgart-Heidenklinge przez wojska francuskie Barbara Chodorowska znalazła się w brytyjskiej strefie okupacyjnej w miasteczku Celle pod Hanowerem. Po zdaniu eksternistycznej matury w 1946 roku rozpoczęła studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1960 roku do 2001 roku Barbara Chodorowska pracowała jako polonistka w liceum im. Jana Zamoyskiego, a od 2002 roku jako wykładowca w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Warszawsko-Praskiej.

Rozmowę audio nagrała Anna Piłat w 2011 roku w Warszawie, sygnatura AHM_2254.