Relacje

Biograficzne

Urodził się 3 stycznia 1925 we wsi Uchanie niedaleko Hrubieszowa. Ojciec służył w policji państwowej, rodzina często zmieniała miejsce zamieszkania. Jerzy Łącki uczył się w szkole powszechnej w Mienianach, a od 1937 roku przez półtora roku w gimnazjum w Hrubieszowie. Przed wybuchem wojny skończył drugą klasę w gimnazjum męskim w Zamościu. W czasie okupacji niemieckiej Jerzy Łącki pracował przy melioracji przepływającej przez miasto rzeki, a po pół roku zatrudniony został w należących do Wehrmachtu warsztatach naprawy samochodów. Tutaj pracował trzy lata. W tym czasie skończył w Lublinie kurs nauki jazdy. W 1944 roku pracował jako kierowca w spółdzielni „Snop” w Zamościu.

W kwietniu 1944 ojciec i brat zostali aresztowani przez gestapo. Dwa miesiące później grupie 40 więźniów udało się uciec z więzienia. Jerzy Łącki w obawie przed niemieckimi represjami wyjechał pod Warszawę, do Anina. W związku z wybuchem powstania warszawskiego 7 sierpnia wraz z grupą mężczyzn został aresztowany i dwa tygodnie przetrzymywany w więzieniu jako zakładnik. Pod koniec sierpnia trafił do obozu przejściowego w Pruszkowie, skąd został wysłany do obozu koncentracyjnego w Mauthausen. Wysłany został do podobozu Steyr. Był zatrudniony w fabryce produkującej samochody, pracował przy maszynach wytwarzających wały korbowe. W kwietniu 1945 został ewakuowany do podobozu Gusen I, gdzie był zatrudniony w fabryce produkującej karabiny. Pracował także jako Schreiber w kantynie obozowej. 

Po wyzwoleniu w kwietniu 1945 trafił do obozu przejściowego w Regensburgu. Znalazł pracę przy oddziałach amerykańskich. Woził autobusem do pracy w okolicznych kamieniołomach byłych esesmanów złapanych przez Amerykanów . Potem trafił do obozu przejściowego w Monachium, a na początku 1946 roku do sanatorium w Szwajcarii prowadzonego przez misję watykańską. W marcu 1946 wrócił do Zamościa. 

W 1948 roku zdał maturę. Następnie przez trzy lata pracował w sklepie bławatnym prowadzonym przez byłych więźniów obozów koncentracyjnych. Od 1952 do 1980 roku, gdy przeszedł na emeryturę, pracował jako ekonomista w Spółdzielni Kierowców i Pracowników Samochodowych „Autonaprawa”. Po przejściu na emeryturę zaangażował się w działalność kombatancką. Od 1986 do 1992 roku był mężem zaufania Fundacji Kolbe Werke z Niemiec na województwo lubelskie. Organizował w regionie Polski Związek Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych.

Rozmowę audio nagrał Jarosław Pałka w 2006 roku w Zamościu, sygnatura AHM_0043.