Relacje

Biograficzne

Urodził się w 1924 w Janowie na Podlasiu. Miał siostrę. Ojciec po I wojnie przez kilka lat służył w policji, potem prowadził w Janowie własną herbaciarnię. Do wybuchu II wojny Jerzy Zieja zdążył ukończyć pierwszą klasę gimnazjum w Różanymstoku koło Sokółki. Naukę kontynuował w czasie okupacji sowieckiej w szkole w Janowie.

Wiosną 1940  Sowieci aresztowali ojca i osadzili w więzieniu w Grodnie. Udało mu się uciec stamtąd w trakcie bombardowania po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej. 21 czerwca 1941 Jerzy Zieja z matką i siostrą został wywieziony przez do Republiki Chakasji u podnóża Sajanów. Wszyscy zesłańcy otrzymali wyrok skazujący ich na 20 lat pobytu w łagrze. Jerzy Zieja w kołchozie wykonywał prace w polu, zajmował się końmi. Po amnestii dla obywateli polskich ruszył przez Krasnojarsk, Nowosybirsk do punktu werbunkowego Armii Polskiej. Przez rok przebywał na terenie Kazachstanu; gdzie przechodził szkolenie wojskowe. Następnie razem z wojskiem dotarł do Iraku. Jerzy Zieja trafił do 7 Pułku Artylerii Przeciwlotniczej Lekkiej. W lutym 1944 jednostkę przerzucono do Włoch. Jerzy Zieja brał udział w bitwie o Monte Cassino. Pod Ankoną został ranny, trafił do szpitala na południu Włoch. Gdy wrócił na front, został wydelegowany na kurs rozpoznania samolotów. W tym czasie w szkole zorganizowanej dla żołnierzy zaliczył zaległe klasy gimnazjum i zdał małą maturę. Po przeniesieniu wojsk do Wielkiej Brytanii zdecydował się na powrót do Polski.

W 1947 roku przez Gdańsk przyjechał do Piszu. W pobliskiej miejscowości jego matka była kierowniczką wiejskiej szkoły. Jerzy Zieja zatrudnił się w zarządzie miejskim w Piszu jako referent wojskowy. Po roku zdał maturę w liceum dla pracujących, znalazł posadę w spółdzielni Samopomoc Chłopska, a później w Banku Rolnym. Przeniósł się do Lublina, gdzie pracując w banku, równocześnie studiował anglistykę na KUL-u. Po roku zrezygnował ze studiów, powrócił do Pisza. Ukończył zaoczne studia prawnicze. Zajmował stanowisko naczelnika wydziału banku w Piszu, potem w Olsztynie, wreszcie w Białymstoku. Ożenił się, dochował dwójki dzieci; na stałe osiedlił się w Białymstoku. W bankowości pracował do emerytury.

Rozmowę audio nagrał Michał Górski w 2006 roku w Białymstoku, sygnatura AHM_0097.