Stanisława Mańko - biogram

Urodziła się 15 kwietnia 1928 w Warszawie w rodzinie
Teodozji i Tadeusza Marcinkowskich. Mieszkała przy ul. Dzikiej. Jej matka
pochodziła z Marymontu; podejmowała rozmaite zajęcia w celu utrzymania rodziny.
W wychowaniu dziecka pomagała przybrana babcia, Eleonora Porębska. Stanisława
Mańko uczęszczała do szkoły powszechnej na ul. Okopowej.
Stanisława Mańko całą okupację niemiecką spędziła w
Warszawie. We wrześniu 1939 dom przy ul. Dzikiej został zniszczony; rodzina
zamieszkała przy ul. Parysowskiej. Po zajęciu przez Niemców szkoły przy ul.
Okopowej Stanisława Mańko kontynuowała naukę w szkole przy ul. Dzielnej,
następnie w gimnazjum na Żoliborzu. Potem krótko uczyła się w gimnazjum handlowym
na ul. Bagatela; ostatecznie trafiła do szkoły dziewiarskiej mieszczącej się w
Pałacu Staszica na Krakowskim Przedmieściu. Uczyła się w niej aż do wybuchu
powstania warszawskiego. W trakcie powstania Stanisława Mańko została wraz z
matką i babcią wypędzona z domu. Udało im się zbiec z kolumny kobiet
prowadzonej w stronę Woli i ukryć w Truskawiu pod Warszawą. Stamtąd uciekły
przed zbliżającym się frontem. Po kilku miesiącach tułaczki (Łowicz, Jackowice),
w lutym 1945, wróciła do Warszawy wraz z matką i babcią. Od razu podjęła pracę
w fabryce świec na Powązkach. W tym samym czasie uczęszczała do liceum
wieczorowego na Żoliborzu, gdzie poznała swego przyszłego męża. Pracowała m.in.
w biurze Centrosprzętu, potem w zakładzie wydawnictw spółdzielczych, skąd na
początku 80. lat odeszła na emeryturę. Mieszka w Warszawie.
Rozmowę audio nagrała Katarzyna Regulska w 2009 roku w Warszawie,
sygnatura AHM_1656.