Relacje

Biograficzne

Urodził się 25 grudnia 1940 w Podlesiu koło Biłgoraja w rodzinie chłopskiej. Był pierwszym dzieckiem Stanisławy z d. Wilkos i Józefa Wujców. W połowie 1943 roku w wyniku wysiedlenia wsi przez Niemców znalazł się wraz z krewnymi w obozie na Majdanku; został wykupiony przez babcię. W wieku kilku lat pomagał w gospodarstwie i opiece nad młodszym bratem. Zaczął naukę w pobliskiej Dereźni i kontynuował ją w szkole w Biłgoraju. W 1957 roku podjął studia na wydziale fizyki uniwersytetu w Lublinie, później w Warszawie. Działał w zarządzie ZSP, od 1964 roku prowadził obozy młodzieżowe z ramienia KIK. Uczestniczył w Politycznym Klubie Dyskusyjnym, Klubie Poszukiwaczy Sprzeczności, seminariach w domu Jacka Kuronia. Brał udział w wydarzeniach Marca 1968. 

W 1970 roku ożenił się z Ludwiką z d. Okrent. Pracował w Fabryce Półprzewodników Tewa w Warszawie. W 1975 roku podpisał list przeciwko zmianom w konstytucji. W 1976 roku współorganizował pomoc dla szykanowanych po strajku robotników z Ursusa, a rok później uczestniczył w głodówce w kościele św. Marcina w Warszawie, solidaryzując się z osobami nadal więzionymi. Był jednym z twórców i redaktorów „Robotnika”, członkiem KSS „KOR”. W ramach represji odebrano mu stanowisko kierownika laboratorium w fabryce Tewa, a w 1978 roku zwolniono z pracy. Znalazł zatrudnienie w Polskim Komitecie Normalizacji, Miar i Jakości. W sierpniu 1980 wraz z robotnikami Zakładów Mechanicznych „Ursus” demonstrował poparcie dla strajkujących na Wybrzeżu. 

Po powstaniu Solidarności zasiadał we władzach związku. Został aresztowany 13 grudnia 1981. Internowany w Strzebielinku i na warszawskiej Białołęce, następnie aresztowany, spędził dwa lata w Areszcie Śledczym na Mokotowie, do amnestii w 1984 roku. Aresztowany ponownie w 1986 roku, spędził w mokotowskim więzieniu kolejne trzy miesiące. Po uwolnieniu zasiadał w kierownictwie ujawniających się struktur Solidarności. Jako sekretarz Komitetu Obywatelskiego przy Przewodniczącym NSZZ „Solidarność” Lechu Wałęsie uczestniczył w przygotowaniach do obrad Okrągłego Stołu, następnie brał w nich udział w zespole ds. pluralizmu związkowego. Po przekształceniu Komitetu Obywatelskiego w centralny komitet wyborczy wiosną 1989 roku współorganizował ogólnopolską kampanię wyborczą Solidarności. Jednocześnie ubiegał się o mandat posła w okręgu zamojskim. Jako poseł zasiadał w sejmie przez cztery kolejne kadencje, do 2001 roku. Związany z sektorem rolnictwa, współzałożył Polską Izbę Produktu Regionalnego i Lokalnego. Od 2000 roku przewodniczył Forum Polsko-Ukraińskiemu. Po przejściu na emeryturę był m.in. doradcą Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego. Został wyróżniony najwyższymi odznaczeniami państwowymi, w tym Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 15 sierpnia 2020 w Warszawie. 

Rozmowę wideo nagrała Agnieszka Uścińska w 2019 roku w Warszawie, sygnatura AHM_V_152.