Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Henryk Matulko - biogram
Urodził się w 1925 roku w Waziers we Francji. Rodzice emigrowali z Warszawy w 1919 roku. Matka, Wacława, wychowywała trzech synów (Henryk był najmłodszy). Ojciec, Ignacy, pracował jako górnik. Z czasem pracę w kopalni podjęli też starsi bracia Henryka. Na początku 1939 rodzina przeprowadziła się do Polski, do Warszawy. Osiadła w mieszkaniu przy ul. Karolkowej.
W czasie okupacji rodzina zamieszkała przy ul. Krochmalnej. Ojciec pracował dorywczo przy odgruzowywaniu, bracia jako kelnerzy. Henryk Matulko uczył się w szkole mechanicznej w fabryce Lilpopa. Na początku powstania warszawskiego uciekł z rodziną z mieszkania, do którego zbliżali się Niemcy. Do ostatnich dni sierpnia ukrywał się w piwnicy przy ul Freta 24 na Starym Mieście.
Wyprowadzony ze Starówki z ludnością cywilną trafił z rodziną do kościoła św. Stanisława na Woli, a stamtąd do obozu w Pruszkowie. 10 września znalazł się, razem z ojcem i braćmi, w Mauthausen (jego ojciec i bracia zmarli w podobozie Gusen II). Matka uwięziona została w obozie Ravensbrück. Po dwóch tygodniach kwarantanny, skierowany został do Gusen II, pracował w kamieniołomach, następnie budował sztolnie w St. Georgen. W wyniku obrażeń trafił na rewir w podobozie Gusen I. Po wyleczeniu i selekcji został przydzielony do prac przy pozyskiwaniu i segregacji ziemniaków dla strażników, potem do komanda odśnieżającego. W kwietniu 1944 odgruzowywał zbombardowany Linz.
Po wyzwoleniu obozu Henryk Matulko z grupą Polaków wyjechał do Linzu, po kilku tygodniach trafił pod opiekę Czerwonego Krzyża.
W lipcu 1945 wrócił do Polski. Pojechał do rodziny w Pionkach pod Radomiem. Tam spotkał się z matką. Zamieszkał z nią na warszawskim Kole. Przez dwa lata pracował w fabryce tekstylnej w alei 3 Maja. Zdał maturę. W latach 1952-1956 studiował na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. Do emerytury pracował jako geodeta w biurze obliczeniowym na Jasnej, stopniowo awansując na kierownicze stanowisko.
Zmarł w 2014 roku w Warszawie.
Rozmowę wideo nagrała Katarzyna Madoń-Mitzner w 2010 roku w
Warszawie, sygnatura AHM_V_0070.
Henryk Matulko - galeria
