Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Bogdan Bartnikowski - biogram
Urodził się 24 stycznia 1932 w Warszawie w rodzinie Heleny z domu Pieńkowskiej i Stefana Bartnikowskiego. Jego ojciec pracował w Wyższej Szkole Wojennej jako pracownik cywilny, matka prowadziła dom. We wrześniu 1939 ojciec został zmobilizowany do obrony Warszawy.
W czasie okupacji niemieckiej rodzice Bogdana Bartnikowskiego zajmowali się handlem. Bogdan Bartnikowski uczył się w szkole podstawowej, do 1944 roku ukończył sześć klas.
Po wybuchu powstania warszawskiego był łącznikiem w oddziale na Ochocie. 10 sierpnia 1944 Bogdan Bartnikowski i jego matka zostali wraz z cywilami wypędzeni do obozu przejściowego na tzw. Zieleniaku, a następnie uwięzieni w KL Auschwitz- Birkenau. Bogdan Bartnikowski był więźniem bloku dziecięcego (nr 13). Stamtąd w styczniu 1945 został wraz z matką wywieziony do Blankenburga, gdzie do kwietnia pracował przymusowo przy odgruzowaniu Berlina. Ojciec Bogdana Bartnikowskiego najprawdopodobniej zginął w czasie powstania warszawskiego.
Po powrocie do Warszawy Bogdan Bartnikowski zamieszkał z matką u ciotki. Kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego, do 1952 roku należał do harcerstwa. Jego matka pracowała jako ekspedientka w domach towarowych. W 1952 Bogdan Bartnikowski zaczął naukę w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie. Służył jako pilot do 1968 roku – w dęblińskiej szkole jako instruktor latania, a następnie w 36 Samoszielnym Specjalnym Pułku Lotniczym w Warszawie. Do 1985 roku, do przejścia w stan spoczynku, pracował w prasie wojskowej.
W 1966 roku zadebiutował tomem opowiadań o ludziach lotnictwa. Swoje obozowe doświadczenia opisał w książce pt. „Dzieciństwo w pasiakach”, wydanej w 1969 roku i odtąd kilkakrotnie wznawianej.
Ożenił się, ma syna. Jego żona również jako dziecko była więźniarką Auschwitz-Birkenau. Mieszka w Zalesiu k. Warszawy.
Rozmowę wideo nagrała Maria Buko w 2019 roku w Warszawie, sygnatura AHM_V_176.
W czasie okupacji niemieckiej rodzice Bogdana Bartnikowskiego zajmowali się handlem. Bogdan Bartnikowski uczył się w szkole podstawowej, do 1944 roku ukończył sześć klas.
Po wybuchu powstania warszawskiego był łącznikiem w oddziale na Ochocie. 10 sierpnia 1944 Bogdan Bartnikowski i jego matka zostali wraz z cywilami wypędzeni do obozu przejściowego na tzw. Zieleniaku, a następnie uwięzieni w KL Auschwitz- Birkenau. Bogdan Bartnikowski był więźniem bloku dziecięcego (nr 13). Stamtąd w styczniu 1945 został wraz z matką wywieziony do Blankenburga, gdzie do kwietnia pracował przymusowo przy odgruzowaniu Berlina. Ojciec Bogdana Bartnikowskiego najprawdopodobniej zginął w czasie powstania warszawskiego.
Po powrocie do Warszawy Bogdan Bartnikowski zamieszkał z matką u ciotki. Kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego, do 1952 roku należał do harcerstwa. Jego matka pracowała jako ekspedientka w domach towarowych. W 1952 Bogdan Bartnikowski zaczął naukę w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie. Służył jako pilot do 1968 roku – w dęblińskiej szkole jako instruktor latania, a następnie w 36 Samoszielnym Specjalnym Pułku Lotniczym w Warszawie. Do 1985 roku, do przejścia w stan spoczynku, pracował w prasie wojskowej.
W 1966 roku zadebiutował tomem opowiadań o ludziach lotnictwa. Swoje obozowe doświadczenia opisał w książce pt. „Dzieciństwo w pasiakach”, wydanej w 1969 roku i odtąd kilkakrotnie wznawianej.
Ożenił się, ma syna. Jego żona również jako dziecko była więźniarką Auschwitz-Birkenau. Mieszka w Zalesiu k. Warszawy.
Rozmowę wideo nagrała Maria Buko w 2019 roku w Warszawie, sygnatura AHM_V_176.