Relacje

Biograficzne

Urodził się 1 lipca 1944 w Warszawie jako najstarszy z czworga dzieci Florentyny z domu Pilitowskiej i Mieczysława Burczyńskich. Matka była krawcową, do wybuchu powstania warszawskiego pracowała w zakładzie krawieckim na terenie Żoliborza, potem zajmowała się domem. Ojciec w czasie okupacji pracował w filii niemieckiej fabryki zbrojeniowej przy ulicy Okopowej, po wojnie w Przedsiębiorstwie Produkcji Elementów Budowlanych przy ulicy Miłej 2. Wkrótce po wybuchu powstania warszawskiego Paweł Burczyński wyjechał z rodzicami na wieś do Ołtarzewa. Do Warszawy powrócili w kwietniu 1944. 

Dzieciństwo i młodość Paweł Burczyński spędził na warszawskim Kole – mieszkał najpierw przy ulicy Obozowej, od 1953 roku przy ulicy Deotymy. Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął naukę w trzyletniej Zasadniczej Szkole Rzemiosł Artystycznych na specjalizacji zegarmistrzowskiej, kontynuował naukę w technikum dla dorosłych o profilu elektromechanicznym. Od 1963 roku pracował w Warszawskiej Spółdzielni Zegarmistrzów, Złotników i Grawerów, gdzie spędził niemal całe swoje zawodowe życie. W 1964 roku został powołany do wojska – odbył półtoraroczną służbę wojskową w Korpusie Bezpieczeństwa Wewnętrznego w Olsztynie. Wrócił do Warszawy, w 1971 roku ożenił się. W latach 80. należał do Krajowej Rady Spółdzielczości, później otworzył własny zakład zegarmistrzowski w alei Niepodległości, w którym pracował do emerytury. 

Mieszka w Warszawie. 

Rozmowę wideo nagrała Emilia Matuszewska w marcu 2022 roku w Warszawie, sygnatura AHM_V_0244.