Relacje

Biograficzne

Urodził się 18 grudnia 1937 we Lwowie. Ojciec był urzędnikiem Narodowego Banku Polskiego, matka nauczycielką. 

Dzieciństwo spędził w Przemyślu. W 1948 roku wraz z rodzicami przeniósł się do Warszawy. Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana. W latach 1955–1960 studiował na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1959–1961 pracował jako asystent w Instytucie Maszyn Matematycznych Polskiej Akademii Nauk, następnie został pracownikiem naukowym UW. 

W marcu 1968 był wśród współorganizatorów wiecu na Wydziale Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. W 1969 roku wstąpił do Związku Nauczycielstwa Polskiego. W 1972 roku był sygnatariuszem listu w obronie Jerzego i Ryszarda Kowalczyków. 

W latach 1976–1979 przebywał w Wielkiej Brytanii – wykładał na uniwersytecie w Leeds, współpracował z niezależnym wydawnictwem Aneks. Po powrocie do Polski współpracował z Komitetem Samoobrony Społecznej „KOR”. W sierpniu 1980 był w Szczecinie podczas strajków w Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego. Jesienią 1980 współtworzył Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Pracowników Nauki, Techniki i Oświaty na UW, następnie działał w NSZZ „Solidarność”. Był doradcą Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego Mazowsze, członkiem Prezydium MKZ i rzecznikiem prasowym regionalnych władz związku MKZ Mazowsze, a potem ogólnopolskich: Krajowej Komisji Porozumiewawczej i I Krajowego Zjazdu Delegatów w Gdańsku. W listopadzie 1981 był sygnatariuszem deklaracji ideowej Klubów Rzeczpospolitej Samorządnej Wolność-Sprawiedliwość-Niepodległość.

W grudniu 1981 był internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku i Warszawie-Białołęce, zwolniony w grudniu 1982. W kwietniu 1983 został aresztowany za kierowanie nielegalnymi obchodami 40. rocznicy powstania w getcie warszawskim i osadzony w Areszcie Śledczym przy ulicy Rakowieckiej. Wyszedł na wolność 22 lipca na mocy amnestii.

Od 1984 roku był redaktorem podziemnego kwartalnika społecznego „Poglądy”, pozostawał też rzecznikiem władz związku. W 1989 roku uczestniczył w rozmowach Okrągłego Stołu jako rzecznik prasowy strony opozycyjnej. Po 1989 roku był aktywny w polityce w Unii Demokratycznej, Unii Wolności i Partii Demokratycznej. Wiosną 1990 został pierwszym cywilnym wiceministrem obrony narodowej. W latach 1992–1993 był ministrem obrony w rządzie Hanny Suchockiej, po jego upadku pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Obrony Narodowej. W latach 1997–2000 był ministrem obrony narodowej w rządzie Jerzego Buzka, w latach 2004–2009 posłem do Europarlamentu, w latach 2004–2007 wiceprzewodniczącym Europarlamentu. 

Prywatnie alpinista i speleolog. Mieszka w Warszawie. 

Rozmowę wideo nagrał Jan Olaszek w 2022 roku w Warszawie, sygnatura AHM_V_0248.