Relacje

Biograficzne

Urodził się 18 lutego 1958 w Łazach niedaleko Zawiercia w rodzinie o tradycjach wojskowych i kolejarskich. Matka była nauczycielką języka polskiego, ojciec pracownikiem PKP, zawiadowcą odcinka energetycznego. Dariusz Wizor po ukończeniu szkoły podstawowej w Łazach uczył się w liceum ogólnokształcącym im. W Majakowskiego (dziś im. H. Malczewskiej) w Zawierciu. Po zdaniu matury w 1976 roku kontynuował naukę w Wyższej Szkole Oficerskiej w Poznaniu. Na trzecim roku studiów wstąpił do PZPR. Po nominacji oficerskiej w 1980 roku dostał przydział do jednostki w Wesołej pod Warszawą. Był dowódcą plutonu w 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej. W tym czasie założył rodzinę. Po wprowadzeniu stanu wojennego przez miesiąc dowodził placówką patrolową w Rembertowie. W latach 80. był pracownikiem naukowo-dydaktycznym w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu. Jego zainteresowania i poszukiwania badawcze obejmowały zagadnienia z zakresu historii i politologii, szczególnie dziejów wojskowości oraz historii Polski i Europy w XIX i XX w. Wskutek rozwiązania szkoły oficerskiej w Zegrzu w 1997 roku, po 21 latach służby wystąpił z wojska. Kontynuował pracę zawodową jako wykładowca w Wyższej Szkole Humanistycznej w Pułtusku i nauczyciel w warszawskich liceach ogólnokształcących i technikach. Poświęcił się również twórczości pisarskiej, wydając książki na temat dziejów monarchii polskiej, m.in. „Na jagiellońskim brzegu historii”, „Pod berłem Piastów i Jagiellonów”, „Poczet królów i książąt polskich”. Jego ostatnia publikacja, „Bitwa Warszawska. Zwycięstwo ratujące Polskę i Europę”, dotyczy historii najnowszej. 

Zmarł 13 grudnia 2022.

Rozmowę wideo nagrał Jarosław Pałka w 2021 roku w Warszawie, sygnatura AHM_V_201.

Zdjęcia: Karol Białas