Relacje

Biograficzne

Urodził się 31 sierpnia 1945 w Koniecpolu niedaleko Częstochowy. Rodzice przeprowadzili się do Częstochowy niedługo po zakończeniu wojny, ojciec prowadził niewielki sklep wielobranżowy. Karol Szadurski uczył się w szkole podstawowej w Częstochowie, ukończył liceum im. Romualda Traugutta. W 1963 roku rozpoczął studia na Wydziale Metalurgicznym Politechniki Częstochowskiej, po ośmiu latach uzyskał dyplom inżyniera metalurga. 

W 1971 roku podjął pracę w Hucie Warszawa, gdzie był zatrudniony do 1989 roku. W 1975 roku ożenił się, ma dwie córki. W 1980 roku został przewodniczącym zakładowych struktur NSZZ „Solidarność”. Był delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów „Solidarności” w Gdańsku. Przyjaźnił się i blisko współpracował z księdzem Jerzym Popiełuszką, współorganizował msze za ojczyznę, prowadził działalność charytatywną. Po wprowadzeniu stanu wojennego kierował komitetem strajkowym w swoim zakładzie pracy. Aresztowany i przetrzymywany w zakładzie karnym na Białołęce. 

W latach 1989–1992 był pracownikiem Przedsiębiorstwa Handlu Zagranicznego „Polservice”, a w latach 1991–1996 sprawował także funkcję dyrektora Izby Gospodarczej Unii Własności Pracowniczej w Warszawie. W wyborach parlamentarnych w 1997 bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski z rekomendacji Akcji Wyborczej Solidarność. W wyborach w 1998 uzyskał mandat radnego gminy Warszawa-Bielany z listy AWS. Jednocześnie w latach 1998–2002 pełnił urząd burmistrza gminy w ramach istniejącej w samorządzie koalicji AWS-UW. W wyborach w 2002 roku z powodzeniem ubiegał się o reelekcję do rady dzielnicy Bielany z listy Prawa i Sprawiedliwości. W 2006 roku wycofał się z działalności samorządu warszawskiego. W 2007 roku został prezesem I Żoliborskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Obecnie jest na emeryturze.