Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Ludomir Bednarski - biogram

Urodził się 2 sierpnia 1933 w Warszawie jako jedyne dziecko Zofii (z domu Siemińskiej, primo voto Czarkowskiej) i Antoniego Bednarskich. Rodzina mieszkała przy ul. Tatrzańskiej na Sielcach. Ludomir Bednarski wychowywał się z dwoma przyrodnimi siostrami, córkami matki z pierwszego małżeństwa – Haliną i Jadwigą.
Okupację niemiecką rodziła przeżyła głównie w Warszawie, okresowo w Miączynie k. Zamościa, skąd nielegalnie przewoziła mięso na handel. Tu 8 czerwca 1942 Ludomir Bednarski był świadkiem niemieckiej zbrodni dokonywanej na miejscowych Żydach. Latem 1943 został wysiedlony z Miączyna w ramach pacyfikacji Zamojszczyzny. Dzięki dobrym relacjom z miejscowymi Ukraińcami (jeden z mieszkańców Miączyna został później jego szwagrem) znalazł się w grupie wysiedlonych Ukraińców, co wiązało się ze względnym bezpieczeństwem.
W czasie okupacji niemieckiej kontynuował rozpoczętą przed wojną naukę. Często zmieniał szkoły. W listopadzie 1943 był świadkiem egzekucji Polaków na rogu ulic Nabielaka i Podchorążych. Okres powstania i późniejsze miesiące spędził w Rykach i ich okolicy.
Wiosną 1945 wrócił do Warszawy i zamieszkał przy ul. Sułkowickiej. W tym samym roku wznowił edukację i zapisał się do 42 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej przy SP 33 przy ul. Grottgera. W kwietniu 1946 jako harcerz brał udział w zlocie „Trzymamy Straż nad Odrą” w Szczecinie. W 1947 roku w ramach akcji dożywiania dzieci Warszawy wyjechał na kilka miesięcy do Norwegii. Uprawiał sport: piłkę nożną (był m.in. juniorem w Legii Warszawa) i ping-pong.
Po zdaniu matury w 1951 roku w Liceum im. Batorego studiował na Wydziale Budownictwa Przemysłowego Politechniki Warszawskiej. W 1956 roku rozpoczął pracę jako inżynier budowlany, znajdując zatrudnienie w Przedsiębiorstwie Budowlano-Montażowym Warszawa-Południe. Będąc na stanowiskach kierowniczych, brał udział m.in. w budowie osiedla Wierzbno (ul. Woronicza), osiedla Ochota (ul. Grójecka), osiedla przy ul. 1 Sierpnia. W latach 70. przeszedł do Mazowieckiego Kombinatu Budowlanego Legionowo na stanowisko naczelnego inżyniera, następnie do Miastoprojektu Budopol Warszawa-Południe. W latach 1981–1984 pracował jako inżynier przy budowie kurzych ferm w Trypolisie w Libii. W latach 1988–1989 przebywał w Stanach Zjednoczonych.
Mieszka w Warszawie.
Rozmowę przeprowadził Grzegorz Kaczorowski w 2023 roku w Warszawie.
zdjęcia: Grzegorz Kaczorowski
sygnatura AHM_V_0294
